New
De boze heks uit Doornroosje is zo slecht nog niet.
Tenminste, dat vertelt het verhaal van Maleficent (spreekt uit: Ma-lè-fi-cent).
Ze zint slechts op wraak. Maleficents hart is niet gebroken, maar uit haar
borst getrokken en met geweld platgestampt. Als blijkt dat de aanstichter een
kind heeft gekregen, ontwikkelt zich het bekende plan. Op haar 16e
verjaardag, voor zonsondergang, zal Aurora zich prikken aan een spinnewiel en
voor altijd in een coma-achtige slaap terechtkomen. Om toch nog wat genade te
tonen, kan de vloek nog worden verbroken door een kus van ware liefde. Een kus
die volgens Maleficent niet bestaat. Aurora wordt ondergebracht bij de drie
feetjes die haar schoonheid en vreugde hebben gebracht, maar Maleficent houdt
een oogje in het zeil. Zal Maleficent gestopt worden?
De magie van dit verhaal spat er af, maar voelt erg
geforceerd aan. Het sprankelt en schijnt niet zoals ze doen beweren. Bovendien
is Angelina Jolie’s optreden matig, zeker als je het vergelijkt met voorgaande
rollen. Ook Elle Fanning (Aurora) kan beter.
Het verhaal is echter leuk en goed bedacht en heeft een paar
elementen die het bijzonder maar vooral verfrissend maken. Een leuke nieuwe
insteek van het verhaal, maar de uitvoering had zeker beter gekund. Leuk om een
keertje gezien te hebben, maar dat kan ook thuis op de bank. Robert Stromberg's regiedebuut is niet echt een topper (Visual effect artist van onder andere Pan's Labyrith, The Hunger Games, Life of Pi)
***
Note: dit is een afwijkende mening.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten