Een fantastisch ruimtereis

Interstellar
New

De wereld is aan het vergaan, zandstormen zijn een dagelijks feit en ziekte na ziekte doodt de oogst. Nog even en er zal geen leven meer mogelijk zijn op aarde.

Het enige wat de wereld geen genoeg van kan hebben, zijn boeren. Cooper (Matthew McConaughey), een ingenieur en mislukte piloot, is met zijn zoon Tom (Timothée Chalamet) en 10-jarige dochter Murph (Mackenzie Foy) zoals velen zo'n boer. Hij vindt het vreselijk. Als hij op bijzondere wijze een oude bekende tegenkomt, krijgt hij een kans aangereikt: de ruimte in. Dit is waarvoor hij opgeleid is, dit is waarvoor hij gemáákt is: vliegen en op zoek gaan naar bewoonbare planeten. Zit er bij de drie mogelijke planeten eentje die bewoonbaar is voor mensen of is de mensheid gedoemd om op plan B over te stappen? Een fantastische droom voor Cooper, er zit echter één 'maar' aan deze reis: jaren, decennia of eeuwen, het is onbekend hoelang het duurt voor hij terug zal keren.

Christopher Nolan wederom bewijst met deze film dat hij een fantastische regisseur en schrijver is. Dit ontzettend mooi in beeld gebrachte verhaal neemt je mee de ruimte in en laat het je ervaren. Matthew McConaughey maar ook Michael Caine, Jessica Chastain (volwassen Murph) en de jonge Mackenzie Foy zetten een erg goede prestatie neer als het draait om het verhaal. Anne Hathaway en Matt Damon delen echter niet mee in deze glorie. Zij doen het ook prima maar weten ons niet dieper in hun wereld te slepen of tranen bij ons op te wekken (tevens een fout van Christopher Nolan). Ook het einde is in twijfel te trekken: het is een mooi principe maar ook enigszins geforceerd. Het was waarschijnlijk beter geweest als het element van verrassing beter was nageleefd.
Visueel is Interstellar echter een fantastische film en de subtiele (en soms minder subtiele) humor van onder andere co-robot Tars (stem van Bill Irwin) is hilarisch en past perfect in de film.

Een ongekende ontdekkingsreis in de ruimte. Dé must-see van 2014. ****