New
2014* begint goed. Na Her en Lone Survivor brengt het
ons Non-Stop, een heerlijke onvoorspelbare thriller met Liam Neeson.
Hij speelt een airmarshal die in het vliegtuig naar Londen een appje krijg van een
passagier. Op een gesloten netwerk. Waar niemand bij hoort te komen. Deze
indringer dreigt elke twintig minuten iemand te vermoorden tenzij er 1.5
miljoen dollar wordt betaald. Bill Marks (Neeson) doet er alles aan om de dader
te vinden, want we weten allemaal: Amerika “doesn’t negotiate with criminals”.
Maar met alle gevolgen van dien. Vindt hij op tijd de bedreiger? Hoeveel doden
zullen er vallen tot ze door hebben dat deze man/vrouw onvindbaar is? Dit zijn
de vragen waar je de hele film aan denkt. Maar vooral: heb ik de moordenaar al
gezien?**
Zoals ik al zei heb je tijdens de gehele film geen flauw idee wie de
dader is, de dader kan iedereen zijn. Elke keer denk je het te weten, en
dan blijkt het weer niet zo te zijn. Liam Neeson is helemaal in zijn element in
deze film en heeft gelukkig hier en daar wel wat originele karakter trekjes. Je
denkt heerlijk met hem mee, maar hoeft je brein niet al te hard laten kraken.
Dit is zo’n film die zich langzaam voor je uitvouwt en die je lekker over je
heen kan laten komen. Hints naar de dader zijn ver te zoeken. Bill Marks wordt
in zijn zoektocht bijgestaan door passagier Jen Summers (Julianne Moore); een,
naar mijn mening, vergezochte rol in dit verhaal. Jen is de enige die de
airmarshal vertrouwd (en visa versa) en staat hem bij in de zoektocht waar ze
eigenlijk niets mee te maken heeft. Jen voegt wat sympathie aan het verhaal (en
vooral aan Marks) en heeft daarmee haar enige rol vervuld. Een leuke, maar wel
een beetje overbodige, toevoeging.
Het valt niet meer om airmarshal Marks te zijn. Niemand is te vertrouwen,
en niemand vertrouwd hem.
Excellent: ***¾
* Nederlandse release datum was in 2014
** Ja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten