maandag 15 september 2014

a Movie not to Kill for

Sin City: a Dame to Kill for
New

Sin City is weer terug. Corruptie is in alle uithoeken, maar waar zijn de badass hoeren?
Daar begint het al mee. Bad boy Dwight keert weer terug (dit keer met het gezicht van Josh Brolin) en zien we hem met knikkende knieën Ava’s (Eva Green, de dame die deze film schijnt te domineren) schoothondje worden. Echter is zij niet echt een dame waarvoor je zou willen doden (zoals de titel luid), ze is het niet waard. Al is ze het grootste gedeelte van deze film naakt, haar lichaam is het enige aantrekkingspunt waardoor ze zo begeerlijk lijkt. Ava manipuleert Dwight en speelt met hem tot zij haar zin heeft.

Marv’s (Mickey Rourke) verhaal is kort: hij lijdt aan geheugenverlies en snapt niet waarom er vier dode jongelui om hem heen liggen. Hij probeert zich langzaamaan te herinneren hoe hij op dit punt is beland.

Nancy (Jessica Alba) is kapot van John Hartigan’s (BruceWillis) dood en probeert dit te verwerken door middel van alcohol. Ze kan er niet tegen dat degene die verantwoordelijk is voor zijn dood maar een paar meter verder zit. Ze zint op wraak

Als laatste hebben we nog pretty boy Johnny (Joseph Gordon-Levitt) die gouden handjes bezit als het op poker aankomt. Hij neemt het op tegen senator Roarke (Powers Boothe) en wint. Johnny negeert de waarschuwingen van Roarke’s medespelers en doet een ere rondje door de stad samen met geluksbrenger Marcie (Julia Garner). Maar het gevaar ligt op de loer: niemand wint van senator Roarke.

De manier van filmen is nog steeds erg cool en ook het dialoog is goed gedaan. Ava’s beschermer Manute (Dennis Haysbert) is een leuke aanwinst als vechtersbaas en match voor Marv. Maar daar blijven de pluspunten bij. De acteurs doen het allemaal (met uitzondering van Mickey Rourke en Powers Boothe) niet goed. Vooral Eva Green en Jessica Alba zijn erg teleurstellend. Daarnaast is het verhaal slecht (ondanks dat het dichtbij de strip ligt), gaat de CGI departement volledig voorbij aan de kleursymboliek van het eerste deel en is er weinig aanknopingspunten voor de vier verhalen.

De grootste teleurstelling van het jaar, je moet je schamen Robert Rodriguez: **



Geen opmerkingen:

Een reactie posten