New
May contain *spoilers*.
It sure is icy. Ik wist niet wat ik
moest verwachten. Misschien een wicked ice queen, een redder in nood,
a happy ending? Nee, soort van, obviously. Maar gezien de disneyfilms
van de laatste tijd is dit een verhaal die goed in elkaar zit, minder voorspelbaar
is en terug gaat naar de oude
het-verhaal-is-serieus-maar-de-bijpersonen-maken-het-grappig soort
verhaal. Deze bijpersonen zijn vaak dieren. Dit keer ook, maar wordt
bijgestaan door de onnozele Olaf, een sneeuwpop 'who likes warm
hugs'.
In deze film zijn er maar liefs twee
handsome princes, waarvan één daadwerkelijk (HANdSome) een prins is. Binnen tien minuten is Princess
Anna (Kristen Bell) hoteldebotel. Compleet gestoord, maar ook wel een
beetje lief, want ze lijken zo perfect samen!
En dan komt, nadat Elsa (zus van Anna,
koningin en Idina Menzel) heel Arendelle onder een constante
sneeuwwolk heeft bedolven, een niet-zo-erg-prins-like Kristoff ten
tonele. Verplicht opgescheept, maar de verwachte spark slaat niet over:
ze heeft nog altijd prins Handsome – ehm, prins Hans bedoel ik –
in haar hoofd. Maar terwijl je zit te kijken ben je benieuwd aan
welke kant hij precies staat. Hij is slecht. Goed. Slecht. Goed.
Terwijl hij geen enkele aanleiding geeft om evil te zijn: hij is
liefdevol, goed, grappig, aardig, zorgzaam, een goede leider. Toch blijft de twijfel elke keer weer toeslaan.
Het enige wat mist, is het ware
disneygevoel. De spark die maar niet overslaat bij de kijker. De
echte magie mist.
Een goed verhaal, mooi gemaakt (3D is ook mooi), maar geen spark helaas.
Daarom krijgt deze film van mij: ***½.
Now in English
Geen opmerkingen:
Een reactie posten